Pandan is a 2nd class municipality in the province of Catanduanes, Philippines. According to the 2007 census, it has a population of 19,005 people in 3,181 households.
Formerly the town site was located some two kilometers away south of the present site. Then the people were disturbed by constant depredation of bandits coming from other places.
The present site has been chosen because it was near the sea and the fishermen found it very convenient for their trade, however, being near the sea, it was vulnerable to Moros who always come to get their belongings or even capture some people.
As a defense against such moro raids, the people planted pandan shrubs close to each other to form a formidable defense against invaders. When the Spaniards came they found the plants around the poblacion in great abundance. When asked what the name of the shrubs was, the people told them that they were pandan shrubs. Thus, the Spaniards called the place Pandan.
The municipality lies on the northern tip of the province, 96 kilometers from the capital town of Virac. Bounded on the south by the municipality of Caramoran, on the west by the Maqueda Channel, on the east by the municipality of Bagamanoc and on the north by the Pacific Ocean. It has a total land area of 11,990 hectares. This is a town of 17,096 friendly and hospitable people, to which 99% are Roman Catholic.
Of the 26 barangays that comprise the municipality, four of which actually form the town proper, which are Libod, the biggest barangay in terms of population, Napo, Pandan del Sur and Pandan del Norte. The rest are found usually near the seashore. The rest being an inland barangays.
The municipality does not only boast of the natural beauties, it has which are the Parway, Mangbang, Parola beaches, the Hinik-Hinik falls (Hinik-hinik is a local term for rain shower) and Minaipit falls, but especially of its being a hometown of Senators, Congressman, Governor, Cardinal and Ambassador.
The people of Pandan are generally peace loving, God fearing and are happy people. Everyone in the community is a brother, a sister and a friend where the products of which could be shared even food itself without thought of having it repaid or reciprocated. Visitors are offered the comforts that the family could afford even it means that the owner should lay on the floor just to make the visitor eased at home by using the “papag”. And that is not enough, before going home; products of their yard would be wrapped for you to bring in your family plus a bunch of cockling chickens.
During celebrations, immediate neighbors are invited bringing among the whole members of the family and this seemed to be incomplete without tuba drinking and little dancing. Pantomina is a long cherished dance that never changes with time despite of the current dance and music. Pandananons has a series of collected pantomina songs which are now famous composed locally, of course it is not only the above songs, Pandananons used to compose, for evidence of which that gained popularity was a song composed by the late Mr. Alfredo dela Rosa, former Municipal Secretary of the Sangguniang Bayan of Pandan, entitled “Islang Catandungan”. This song won first place in the regional contest in Sorsogon sometime on the late 60’s.
Thursday, April 30, 2009
Wednesday, April 29, 2009
Tuesday, April 28, 2009
Mabalos buda Imbitasyon
Iniimbitahan ko po kayo na maging contributor ng blog na 'to. Pakisulat lang po ang inyong email address sa pamamagitan ng pag-comment sa alinmang entry dito..
Hihintayin po namin kayo..
Maraming salamat po..
Sunday, April 26, 2009
Tuesday, April 21, 2009
Galaw-Galaw sa Tag-araw
For more information contact the ff:
Mr. John Alcantara - 09186760892
Mr. Alvin Evangelista - 09093065473
ANN (Anong News Ngayon?)
ANN
(Anong News Ngayon)
Ang mga nakakalokang balita, sasainyo..
NOW NA!!!
Noodles ng DepEd, peke na, overpriced pa!!!
Alam n'yo ba na ang mga noodles na ipinapakain sa Grade 1 pupils sa buong bansa ay halos walang pagkakaiba sa instant noodles na nabibili natin sa tindahan? At ang sinasabing ingredient ng "nutritious noodles" na fresh egg daw ay egg powder lang naman pala! Ito ay ayon sa resulta ng ginawang pagsusuri sa mga noodles sa Vietnam. Nakakaloka diba! Kung ganun nga ang siste, eh magkano nga lang ba ang halaga ng isang instant noodle sa tindahan? Php7-8.00 lang naman ata. Ibig sabihin ay overpriced ang mga noodles ng DepEd nang halos Php 11.00 dahil Php18.00 ang halaga nito. Grabe di'ba! Mukhang imbes na lumusog ang ating mga batang mag-aaral ay nagagamit pa sila para mas lumusog ang mga bulsa ng napakaraming abusadong tao sa gobyerno! DepEd, DepEd, 'di kaya mas magandang bawiin na lang ang resulta ng latest survey kung saan lumabas na isa ang DepEd sa "less corrupt" na ahensiya sa ating bansa? Nagtatanong lang..
Pilipinas ikalawa sa may mga pinakamaruming dagat sa buong mundo!!
Nakakahiya! Number 2 pala ang ating bansa sa may pinakamaraming basura sa dagat. Ayon sa Ocean Concervancy, 1,355,236 na piraso na basura ang nakuha sa baybaying dagat ng Pilipinas. Sunod ito sa America na may 3,945,855 at pangatlo naman ang Costa Rica na may 1,017,621 na piraso. Galing talaga ng Pinoy noh!! Magtapon ng basura. Di kaya sa susunod ay tawagin naman tayo ng mga dayuhan na "Bansa ng mga Basura"? Nagtatanong lang..
At 'yan ang nakakalokang balita ngayon.
Hanggang sa susunod..
Saturday, April 18, 2009
Pakikiramay
Nawa'y malampasan ng kanyang pamilya ang kanilang pinagdaraanang ito. At irespeto rin sana ang kanilang pagluluksa sa mga panahong ito.
Thursday, April 16, 2009
Pinays are better mathematicians than Pinoys!
Two consecutive studies of the Trends in International Science and Mathematics Study (TIMSS) consistently showed that Filipina students excel more in mathematics than their male counterparts.
In the 2003 TIMSS Philippine Report for Grade 8 Mathematics, it was shown that Philippine girls were “significantly better” than Philippine boys, overall and in the items of Number, Algebra, and Data.
TIMSS 2003 is the third in a series of studies which offers a state-of-the-art assessment of student achievement in science and mathematics at the fourth and eighth grade levels The data provided by TIMSS are useful for participating countries to reassess their programs in mathematics and science, and to examine and revise existing practices in curricular provision, textbook design, teacher preparation, school organization, and instructional practice.
The study also showed that in terms of average percent correct score by cognitive domain, Filipina students bested the males in items involving Knowing Facts and Procedures and Reasoning by a difference of four percent and two percent, respectively. Both boys and girls performed equally on items involving Using Concepts and Solving Routine Problems. Filipino students were better by a difference of one percent in Geometry, they are equal in Measurement but the girls performed better than the boys in Number, Algebra, and Data by a difference of three, four, and two percent, respectively.
An earlier study by TIMSS shows the same outcome in relation to performance of Filipina students as against the opposite sex. In TIMSS-Repeat, which was done in 1999, Filipina students “performed relatively better” than the boys in all areas of mathematics. “In three content areas and overall performance, Filipino girls did better than Filipino boys,” the TIMSS-Repeat study said. Filipino girls performed well in Fractions and Number Sense; Data Representation, Analysis and Representation; and Algebra. “In Measurement and Geometry, Filipino girls did as well as Filipino boys,” the study added.
This is in contrast to international studies showing that male students are better in mathematics than females, except in algebra.
Last year, 118 science and science and technology oriented schools from the 16 regions in the Philippines is took part in the TIMSS-Advanced aimed at gauging the performance of students in the country in relation to advanced science and mathematics.
Wanna try the tests? Click this link.. http://www.edinformatics.com/timss/timss_intro.htm
Source: mb.com.ph
Wednesday, April 8, 2009
Kneel Before Me
Wednesday, April 1, 2009
Batch, sa'no tapos ning dasar? by nai
Ang "batch-match" ay ang taon-taong pagtitipon-tipon o reunion ng mga dating magkakaklase. Sa Pandan, ito ay karaniwang ginaganap dalawang beses sa isang taon. Sa kalagitnaan ng taon (Easter o summer) at tuwing Pasko. Kapag sinasabing batch-match ay sayawan ang kaagad naiisip ng mga Pandananon lalo na ng mga kabataan. Ito ay isang gabi ng kasiyahan at yugyugan kung saan bawat batch ay may kanya-kanyang mesa at mga handa sa loob ng plaza. Talaga namang puyatan at paumagahan ang drama ng lahat ng mga nakikilahok dito. Kaya naman ay talagang inaabangan ito ng lahat. Pero maliban sa sayawan ay may iba pang paraan ng pagsasagawa ng taunang pagtitipong ito.
Ito ay ang "padasar" na ang ibig sabihin ay nobena para kay Birhen Maria at iba pang santo. Ito ay pinaplano ng bawat batch at ginagawa sa loob ng siyam na araw. Ito ay kalimitang ginagawa tuwing gabi. Bawat gabi naman ay grupo ng kabatch na siyang naghahanda ng konting salu-salo pagkatapos ng dasal. Ang tawag naman dito ay "painuman". Sa Pandan, halos lahat ng batch ay ginagawa ito tuwing summer. At ang pinakapopular na nobena ay para sa Our Lady of Salvation. Ang ika-siyam na araw ay tinatawag na "tapos" o ang huling araw ng "padasar". Kung minsan ay nagpapamisa ang batch sa araw na ito bilang pasasalamat. Pero ano nga ba ang pumapasok sa isip ng lahat kapag naririnig na ang "tapos"? Ito ay ang handaan, kainan, at walang katapusang inuman.
Sa "padasar", ang "tapos" ay ang talaga namang pinaghahandaan ng lahat. May kuntribusyon na kinukolekta sa bawat kabatch. Ang maiipon ay ang gagastusin para sa pagkain. At siyempre para sa iinumin! Ano pa nga ba, kundi alak! Sabi nga, hindi kumpleto ang pagdiriwang kung walang alak na pagsasaluhan. Kung minsan na may sobra sa budget ay umaarkila pa ng "B5". Ang "B5" naman ang videoke machine na hinuhulugan ng limang pisong barya para makakanta. Ayos di'ba?! Mas masaya nga naman 'pag may kantahan. Kumpleto ang pagdiriwang, kuntento ang bawat isa.
Ganito tayong mga Pinoy, mahilig sa kasiyahan. Hindi alintana ang mga problema sa buhay kapag kasama ang iba at nagsasaya. Subalit may mga pagkakataon na nakakalimutan natin ang tunay na dahilan kung bakit natin ginagawa ang mga bagay na ito. Halimbawa sa "padasar". Bakit nga ba meron nito? Ano nga ba ang ipinagdadasal natin?
Minsan ay naghahanda kami para sa "padasar" ng aming batch. Isa-isa naming pinupuntahan ang mga bahay ng aming mga kabatch upang hikayatin silang makilahok dito. Ngunit sa mga kabatch na pinuntahan namin, naaalala ko na hindi iilan o halos karamihan ang nagtanong ng "Batch, sa'no tapos ning dasar?"(Batch, kelan ang huling araw ng dasal?) Hindi pa nga nagsisimula ay huling araw na kaagad ang tanong. Para bang ito lamang ang inaabangan sa padasar.
Kapag nagsimula naman ang "padasar" ay kaunti lamang ang mga kabatch na sumasali sa nobena. Ang iba nga ay dumarating lang sa "tapos" na lang talaga. Ang karaniwang dahilan lalo na ng mga lalaki ay hindi naman sila marunong magnobena kaya ayos lang 'yon. Sasabihin pa ng ilan na kaya lang naman may nobena ay para may "tapos". Ang "tapos" na tumutukoy lamang sa handaan at kasayahan. Sa bagay na ito, hindi kaya nagkakamali tayo. Lumalabas na palabas lamang pala ang siyam na araw na pagnonobena o pagdarasal para lamang magkaroon ng pagkakataong magkantahan at mag-inuman. Nakakalungkot mang isipin pero minsan ay may katotohanan.
Mas malala pa ay kapag napasobra na ng inom ang ilan, unti-unti nang nawawala sa tamang pag-iisip. At ang dapat na pagdiriwang ay nauuwi sa sakitan. Ang kasiyahan ay natatapos sa pag-awat doon sa mga nagsusuntukan. Ang pagtitipon na dapat sana ay simbolo ng pagkakaisa ay napupunta sa awayan. Awayan na kung tutuusin ay wala namang kabuluhan.
Sa puntong ito, may halaga ba ang ginawang "padasar"? O wala lang? Ang "padasar" ay hindi lamang ginagawa upang magkatipon-tipon ang mga dating magkakaklase at magkasiyahan. Ito ay pagpapasalamat sa mga biyayang ipinagkaloob sa bawat taong nagdaraan. Pagpapasalamat din ito sa pagkakataong ang lahat ay nagiging kumpleto at nagkikita-kita minsan sa isang taon.
Hindi nagkakaroon ng "padasar" para magkaroon ng "tapos". Ang "tapos" ay pagsasaya dahil nagkaroon ng "padasar" kung saan sa loob ng siyam na araw o gabi ay nagkasama-sama ang lahat sa pagdarasal. Ito ang huwag sana nating kalilimutan lalo na bilang mga bagong sibol ng Pandan. Kung anuman ang nakaugalian ay dapat nating ipagpatuloy, sa tamang dahilan at paraan. Sa pamamagitan nito ay mas lalo tayong magkakabuklod-buklod bilang isang pamayanan at bilang isang bayan.
Uswag Pandan! Maligayang bakasyon sa lahat.